Przejdź do zawartości

Łosośna (dopływ Niemna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łosośna
ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska
 Białoruś

Rzeka
Długość 46 (w Polsce – 23.9) km
Powierzchnia zlewni

468 km²

Średni przepływ

2,8 m³/s u ujścia do Niemna

Źródło
Miejsce w pobliżu wsi Malawicze Dolne
Współrzędne

53°24′38,5″N 23°37′15,2″E/53,410700 23,620900

Ujście
Recypient Niemen
Miejsce

na zachodnich obrzeżach Grodna

Współrzędne

53°40′39,4″N 23°46′41,2″E/53,677600 23,778100

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Łosośna[1] (biał. Ласосна) – rzeka II rzędu w Polsce i na Białorusi o długości 46 km (w tym 24 km w granicach Polski), lewy dopływ Niemna[2][3]. Ma spadek około 75 metrów. Kierunek ma płn., długość 35 dawnych wiorst, brzegi wysokie; mało spławna. Meandruje przez podmokłe łąki i tereny zadrzewione. Charakteryzują ją bystrza, szerokie płycizny, dołki na ostrych zakrętach, zwaliska[4]. Na brzegach jej w 1837 r. znaleziono kości mamuta[5]. Dopływy z prawej strony: Przerwa, Podlipka, Kamionka; z lewej: Krutyszka, Tatarka[6].

Rzeka początek swój bierze w pobliżu wsi Malawicze Dolne (kilka kilometrów od źródeł Sokołdy, na granicy zlewni - dorzecza Niemna i Wisły)[7]. Rzeka ma bardzo silny prąd i twarde piaszczysto-kamienne i żwirowe dno. Bieg jest bardzo kręty, silnie meandrujący poniżej ujścia rzeki Przerwa, liczne tamy bobrowe. Jej szerokość przy ujściu wynosi 20 metrów, a na polskim odcinku około 3 m przy głębokości od 0,2–1,5 m. Granicę polsko-białoruską przecina koło wsi Bruzgi. Na rzece w 2004 r. zbudowano Zbiornik Kuźnica Białostocka (przy maksymalnym poziomie spiętrzenia obejmuje 53 tys. m³ i głębokość maksymalną 1,9 m).

Główne dopływy: Tatarka(inne języki) z Popilją (lewy), Przerwa[8] (prawy), Kamionka(inne języki) (prawy).

W Dolinie Łosośny, w Puciłkach odbywają się doroczne Międzynarodowe Plenery Malarskie „Dolina Łosośny”[9].

Antologia Doliny Łosośny z 2019 r. z podtytułem Jak pieśń żurawia nad wiekowymi wiązami - jest pierwszą publikacją wydawniczą - z utworami, powiązanymi tematyką tytułowej doliny u jej źródeł.[10]

Charakterystyka łowiska

[edytuj | edytuj kod]

Rzeka Łosośna wraz z dopływem rzeką Przerwą na całej długości stanowi krainę pstrąga (pstrąga Sokólszczyzny)[11], natomiast Zbiornik Kuźnica Białostocka posiada cechy jeziora typu linowo – szczupakowego. Do ważniejszych gatunków należą: pstrąg potokowy, szczupak, okoń, jelec, karaś srebrzysty, karp, leszcz, miętus, płoć oraz lin[12].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Polska nazwa za Informatorem PZW Okręg Mazowsze.
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 151, ISBN 83-239-9607-5.
  3. Leonard Drożdżewicz, Z DOLINY ŁOSOŚNY, ZNAD ŻEJMIANY, CZARNEJ HAŃCZY, ŁOSOŚNY – DO NIEMNA, „Znad Wilii”, nr 3 (83) z 2020 r., s. 86-91. [1] [2]
  4. Paweł M., Łosośna - odcinek przygraniczny [online].
  5. Łosośna [online], artsandculture.
  6. Jamiński Zespół Indeksacyjny, Miejscowości Suwalszczyzny i ziem przyległych w końcu XIX wieku, https://jzi.org.pl/miejscowosci-suwalszczyzny/l-2/#Lososna
  7. Łosośna Indentyfikator obiektu: [3], [4]
  8. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 224, ISBN 83-239-9607-5.
  9. IV Międzynarodowy Plener Malarski „Dolina Łosośny” [online], Wilnoteka [dostęp 2023-03-13] (pol.).
  10. Znad Wilii, Wydawnictwa, „Znad Wilii", nr 3(79) z 2019 r., s. 140, https://www.znadwiliiwilno.lt/wp-content/uploads/2019/10/Znad-Wilii-3-79m-1.pdf, 2019 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  11. Kto złowił największego pstrąga? [FOTO] [online], isokolka.eu [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  12. PZW – Poczytaj o biznesie [online], pzw.bialystok.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).

Literatura

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]